Πώς μπορεί να προσδιοριστεί η αντοχή στη διάβρωση των περιτυλίξεων από ανοξείδωτο χάλυβα

Κατανόηση της βασικής σύνθεσης του ανοξείδωτου χάλυβα
Η αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα προέρχεται κυρίως από τη σύνθεση του κράματος του, ειδικά την περιεκτικότητα σε χρώμιο και νικέλιο. Γενικά, όσο υψηλότερη είναι η περιεκτικότητα σε χρώμιο, τόσο καλύτερη είναι η αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα. Οι κοινοί τύποι ανοξείδωτου χάλυβα περιλαμβάνουν 304, 316 κ.λπ. Μεταξύ αυτών, ο 316, λόγω της παρουσίας μολυβδαινίου, έχει καλύτερη αντοχή στη διάβρωση, ειδικά σε περιβάλλοντα χλωριούχων.
Παρατήρηση της επιφανειακής επεξεργασίας
Η μέθοδος επιφανειακής επεξεργασίας των πηνίων από ανοξείδωτο χάλυβα θα επηρεάσει επίσης την αντοχή τους στη διάβρωση. Το γυάλισμα, το βούρτσισμα και άλλες επιφανειακές επεξεργασίες μπορούν να ενισχύσουν την αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα, καθώς αυτές οι επεξεργασίες μπορούν να απομακρύνουν ακαθαρσίες και στρώματα οξειδίων στην επιφάνεια, καθιστώντας το προστατευτικό φιλμ πιο ομοιόμορφο.
Διεξαγωγή δοκιμών ψεκασμού αλατιού
Η δοκιμή ψεκασμού αλατιού είναι μια κοινή μέθοδος επιταχυνόμενης δοκιμής διάβρωσης. Περιλαμβάνει τη διεξαγωγή δοκιμών ψεκασμού σε ανοξείδωτο χάλυβα, προσομοιώνοντας τον ψεκασμό αλατιού σε θαλάσσια περιβάλλοντα για να παρατηρηθεί η αντοχή του στη διάβρωση. Αυτή η μέθοδος μπορεί να αξιολογήσει γρήγορα την απόδοση του ανοξείδωτου χάλυβα σε σκληρά περιβάλλοντα.
Δοκιμή χημικών αντιδραστηρίων
Η αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα μπορεί να ελεγχθεί γρήγορα χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα χημικά αντιδραστήρια. Για παράδειγμα, η μέθοδος τιτλοδότησης με νιτρικό οξύ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ελεγχθεί η αντοχή στη διάβρωση του ανοξείδωτου χάλυβα. Ρίξτε νιτρικό οξύ στην επιφάνεια του ανοξείδωτου χάλυβα και παρατηρήστε την αντίδρασή του. Εάν δεν υπάρχει εμφανής αλλαγή, υποδεικνύει ότι η αντοχή στη διάβρωση είναι καλή.
Πρότυπα αναφοράς και πιστοποιήσεις
Η επιλογή προϊόντων από ανοξείδωτο χάλυβα που έχουν πιστοποιηθεί από έγκυρους φορείς μπορεί να προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια. Τα συνήθως χρησιμοποιούμενα διεθνή πρότυπα για τον ανοξείδωτο χάλυβα περιλαμβάνουν ASTM, EN, JIS κ.λπ. Αυτά τα πρότυπα έχουν σαφείς κανονισμούς σχετικά με τη σύνθεση και τις ιδιότητες του ανοξείδωτου χάλυβα.
Έρευνα του πραγματικού περιβάλλοντος εφαρμογής
Τέλος, η αντοχή στη διάβρωση των πηνίων από ανοξείδωτο χάλυβα πρέπει επίσης να αξιολογηθεί σε συνδυασμό με το πραγματικό περιβάλλον εφαρμογής. Για παράδειγμα, σε περιβάλλοντα με υψηλές θερμοκρασίες, υψηλή υγρασία ή που περιέχουν χημικές ουσίες, θα πρέπει να επιλέγονται τύποι ανοξείδωτου χάλυβα με ισχυρότερη αντοχή στη διάβρωση.

1. Βαθμός υλικού (βασικός δείκτης)
Η αντοχή στη διάβρωση των διαφορετικών εξαρτημάτων από ανοξείδωτο χάλυβα ποικίλλει σημαντικά. Σύγκριση κοινών βαθμών:
304 (ανοξείδωτος χάλυβας A2): Είναι βασικά ανθεκτικό στη διάβρωση και κατάλληλο για γενικά περιβάλλοντα (όπως εσωτερική διακόσμηση, εξοπλισμός τροφίμων).
316 (ανοξείδωτος χάλυβας A4): Περιέχει μολυβδαίνιο (Mo) και έχει ισχυρότερη αντοχή στη διάβρωση από χλωριούχα (προτιμάται για παράκτιες, χημικές και ιατρικές βιομηχανίες).
430/201: Χαμηλό κόστος αλλά κακή αντοχή στη διάβρωση, κατάλληλο μόνο για ξηρά περιβάλλοντα ή βραχυπρόθεσμη χρήση.
Μέθοδος αναγνώρισης: Ζητήστε από τον προμηθευτή να παράσχει την αναφορά υλικού (Mill Test Certificate, MTC) για να επιβεβαιώσετε εάν η σύνθεση συμμορφώνεται με τα πρότυπα (όπως ASTM, EN, JIS).

2. Διαδικασία επιφανειακής επεξεργασίας
Η κατάσταση της επιφάνειας επηρεάζει άμεσα την αντοχή στη διάβρωση:
2B (Ψυχρής έλασης φωτεινή ανόπτηση): Τυπική βιομηχανική χρήση, μέτρια αντοχή στη διάβρωση.
BA (Φωτεινή ανόπτηση): Πιο λεία, μειώνει την πρόσφυση βρωμιάς, κατάλληλη για τρόφιμα.
No.4 (Βουρτσισμένο): Αισθητικά ευχάριστο αλλά απαιτεί τακτική συντήρηση.
Επεξεργασία παθητικοποίησης: Το πλύσιμο με οξύ χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση σωματιδίων σιδήρου από την επιφάνεια για την ενίσχυση της αντοχής στη διάβρωση.
Μέθοδος αναγνώρισης: Παρατηρήστε εάν η επιφάνεια είναι ομοιόμορφη και χωρίς ελαττώματα ή προσομοιώστε το διαβρωτικό περιβάλλον με δοκιμές ψεκασμού αλατιού (όπως ASTM B117).

3. Βιομηχανική τυπική δοκιμή
Δοκιμή ψεκασμού αλατιού
Ανοξείδωτος χάλυβας 304: Συνήθως χωρίς κόκκινη σκουριά για ≥48 ώρες.
Ανοξείδωτος χάλυβας 316: Συνήθως χωρίς κόκκινη σκουριά για ≥96 ώρες.
Δοκιμή διακοκκώδους διάβρωσης (ASTM A262): Για την ανίχνευση της αντοχής στη διάβρωση μετά τη συγκόλληση ή την επεξεργασία σε υψηλή θερμοκρασία.
Ισοδύναμο διάβρωσης (τιμή PREN):
PREN = %Cr + 3.3×%Mo + 16×%N
304: PREN≈19; 316: PREN≈25 (Όσο υψηλότερη είναι η τιμή, τόσο πιο ανθεκτικό στη διάβρωση είναι).
Μέθοδος αναγνώρισης: Ζητήστε από τον προμηθευτή να παράσχει μια έκθεση δοκιμής τρίτου μέρους (όπως SGS, TUV)

4. Αξιολόγηση πραγματικού περιβάλλοντος εφαρμογής

Επιλέξτε το κατάλληλο πηνίο από ανοξείδωτο χάλυβα σύμφωνα με το σενάριο χρήσης:

Περιβάλλον

Συνιστώμενο υλικό

Λόγος

Παράκτια/υψηλή υγρασία

316L

Ανθεκτικό στη διάβρωση ιόντων χλωρίου

Τρόφιμα/φάρμακα

304/316L

Μη τοξικό, εύκολο στον καθαρισμό

Χημικό/όξινο περιβάλλον

317L/2205

Υψηλό μολυβδαίνιο/αμφίδρομος χάλυβας ανθεκτικός σε οξύ

Περιβάλλον υψηλής θερμοκρασίας

310S

Ισχυρή αντοχή στην οξείδωση

Μέθοδος αναγνώρισης: Παρέχετε τις λεπτομέρειες του περιβάλλοντος χρήσης (όπως θερμοκρασία, επαφή με χημικά) στον προμηθευτή για να ταιριάξετε το υλικό.

5. Απλές μέθοδοι αυτοελέγχου (για μη επαγγελματική αναφορά)
Δοκιμή μαγνήτη
Ο ωστενιτικός ανοξείδωτος χάλυβας (304/316) είναι συνήθως μη μαγνητικός ή ασθενώς μαγνητικός (μπορεί να έχει ελαφρά μαγνητικότητα μετά την επεξεργασία).
Ο υψηλός μαγνητισμός μπορεί να είναι 430 ή κατώτερα υλικά (με κακή αντοχή στη διάβρωση).
Δοκιμή χημικών αντιδραστηρίων
Χρησιμοποιήστε διάλυμα αναγνώρισης ανοξείδωτου χάλυβα (όπως αντιδραστήριο Ni8) για να διακρίνετε 304/316 μέσω αντίδρασης αλλαγής χρώματος