Jak można zidentyfikować odporność na korozję cewek ze stali nierdzewnej?

Zrozumieć podstawowy skład stali nierdzewnej
Odporność stali nierdzewnej na korozję wynika głównie z jej składu stopowego, zwłaszcza zawartości chromu i niklu. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa zawartość chromu, tym lepsza odporność stali nierdzewnej na korozję. Typowe rodzaje stali nierdzewnej to m.in. 304, 316. Wśród nich 316, ze względu na obecność molibdenu, ma lepszą odporność na korozję, zwłaszcza w środowiskach chlorkowych.
Obserwować obróbkę powierzchni
Metoda obróbki powierzchniowej blach ze stali nierdzewnej również wpływa na ich odporność na korozję. Polerowanie, szczotkowanie i inne obróbki powierzchniowe mogą zwiększyć odporność stali nierdzewnej na korozję, ponieważ zabiegi te mogą usunąć zanieczyszczenia i warstwy tlenków z powierzchni, czyniąc warstwę ochronną bardziej jednorodną.
Przeprowadzić testy w komorze solnej
Test w komorze solnej jest powszechną metodą przyspieszonego testowania korozji. Polega na przeprowadzaniu testów natryskowych na stali nierdzewnej poprzez symulację mgły solnej w środowiskach morskich w celu obserwacji jej odporności na korozję. Metoda ta pozwala na szybką ocenę wydajności stali nierdzewnej w trudnych warunkach.
Testowanie odczynnikami chemicznymi
Odporność stali nierdzewnej na korozję można szybko przetestować za pomocą określonych odczynników chemicznych. Na przykład, metoda miareczkowania kwasem azotowym może być użyta do przetestowania odporności stali nierdzewnej na korozję wżerową. Należy upuścić kwas azotowy na powierzchnię stali nierdzewnej i obserwować jej reakcję. Jeśli nie ma widocznych zmian, oznacza to, że odporność na korozję jest dobra.
Standardy i certyfikaty referencyjne
Wybór produktów ze stali nierdzewnej, które zostały certyfikowane przez autorytatywne instytucje, może zapewnić większe bezpieczeństwo. Powszechnie stosowane międzynarodowe standardy dla stali nierdzewnej obejmują ASTM, EN, JIS itp. Standardy te mają jasne regulacje dotyczące składu i właściwości stali nierdzewnej.
Badanie rzeczywistego środowiska aplikacji
Wreszcie, odporność na korozję blach ze stali nierdzewnej musi być również oceniana w połączeniu z rzeczywistym środowiskiem aplikacji. Na przykład, w środowiskach o wysokich temperaturach, wysokiej wilgotności lub zawierających substancje chemiczne, należy wybrać rodzaje stali nierdzewnej o większej odporności na korozję.

1. Gatunek materiału (kluczowy wskaźnik)
Odporność na korozję różnych elementów ze stali nierdzewnej znacznie się różni. Porównanie typowych gatunków:
304 (stal nierdzewna A2): Jest zasadniczo odporna na korozję i nadaje się do ogólnych środowisk (takich jak dekoracje wnętrz, sprzęt spożywczy).
316 (stal nierdzewna A4): Zawiera molibden (Mo) i ma silniejszą odporność na korozję chlorkową (preferowana dla przemysłu nadmorskiego, chemicznego i medycznego).
430/201: Niski koszt, ale słaba odporność na korozję, nadaje się tylko do suchych środowisk lub krótkotrwałego użytkowania.
Metoda identyfikacji: Poproś dostawcę o dostarczenie raportu materiałowego (Mill Test Certificate, MTC), aby potwierdzić, czy skład jest zgodny ze standardami (takimi jak ASTM, EN, JIS).

2. Proces obróbki powierzchniowej
Stan powierzchni bezpośrednio wpływa na odporność na korozję:
2B (walcowane na zimno, jasne wyżarzane): Standardowe zastosowanie przemysłowe, średnia odporność na korozję.
BA (jasne wyżarzane): Gładkie, zmniejsza przyleganie brudu, odpowiednie do kontaktu z żywnością.
No.4 (szczotkowane): Estetyczne, ale wymaga regularnej konserwacji.
Obróbka pasywacyjna: Do usuwania cząstek żelaza z powierzchni stosuje się mycie kwasem w celu zwiększenia odporności na korozję.
Metoda identyfikacji: Obserwuj, czy powierzchnia jest jednolita i wolna od wad, lub symuluj korozyjne środowisko za pomocą testów w komorze solnej (takich jak ASTM B117).

3. Testy zgodne ze standardami branżowymi
Test w komorze solnej
Stal nierdzewna 304: Zazwyczaj brak rdzy przez ≥48 godzin.
Stal nierdzewna 316: Zazwyczaj brak rdzy przez ≥96 godzin.
Test korozji międzykrystalicznej (ASTM A262): Do wykrywania odporności na korozję po spawaniu lub obróbce w wysokiej temperaturze.
Wartość PREN (Pitting Equivalent):
PREN = %Cr + 3.3×%Mo + 16×%N
304: PREN≈19; 316: PREN≈25 (Im wyższa wartość, tym bardziej odporna na korozję).
Metoda identyfikacji: Poproś dostawcę o dostarczenie raportu z testów strony trzeciej (takiego jak SGS, TUV)

4. Ocena rzeczywistego środowiska aplikacji

Wybierz odpowiednią blachę ze stali nierdzewnej w zależności od scenariusza użytkowania:

Środowisko

Zalecany materiał

Powód

Nadmorskie/wysoka wilgotność

316L

Odporny na korozję chlorkową

Żywność/medycyna

304/316L

Nietoksyczny, łatwy do czyszczenia

Środowisko chemiczne/kwaśne

317L/2205

Wysoki molibden/stal dwufazowa odporna na kwasy

Środowisko wysokotemperaturowe

310S

Silna odporność na utlenianie

Metoda identyfikacji: Dostarcz szczegóły dotyczące środowiska użytkowania (takie jak temperatura, kontakt z chemikaliami) dostawcy, aby dopasować materiał.

5. Proste metody samokontroli (dla odniesienia nieprofesjonalnego)
Test magnesem
Stal nierdzewna austenityczna (304/316) jest zwykle niemagnetyczna lub słabo magnetyczna (może mieć lekkie namagnesowanie po obróbce).
Wysokie namagnesowanie może być 430 lub gorszymi materiałami (o słabej odporności na korozję).
Testowanie odczynnikami chemicznymi
Użyj roztworu identyfikacyjnego stali nierdzewnej (takiego jak odczynnik Ni8), aby odróżnić 304/316 poprzez reakcję zmiany koloru